Co to jest hortiterapia (ogrodolecznictwo)?
Hortiterapia (ogrodolecznictwo) to forma terapii wykorzystująca rośliny i czynności związane z ogrodem, aby poprawić zdrowie fizyczne, psychiczne i emocjonalne. Nie chodzi tu o zwykłe hobby, ale o celowe i zaplanowane działania terapeutyczne pod okiem specjalisty, często terapeuty zajęciowego lub hortiterapeuty. Celem jest poprawa jakości życia pacjenta poprzez kontakt z naturą, rozwój umiejętności, redukcję stresu i poprawę nastroju. To aktywność, która angażuje zmysły, wspomaga koncentrację i stymuluje do działania.
Korzyści płynące z terapii ogrodniczej
Oddziaływanie hortiterapii jest wielowymiarowe. Poprzez pielęgnację roślin i obcowanie z naturą, pacjenci doświadczają redukcji poziomu stresu i lęku. Praca w ogrodzie, nawet ta najprostsza, jak podlewanie czy pielenie, działa relaksująco i odprężająco. Ponadto, aktywność fizyczna związana z pracami ogrodniczymi poprawia kondycję i sprawność ruchową. Dotyk ziemi, zapach kwiatów, widok zieleni – wszystko to pozytywnie wpływa na samopoczucie i redukuje negatywne emocje.
Dla kogo jest przeznaczona terapia przez ogród?
Ogrodolecznictwo jest niezwykle wszechstronną metodą terapeutyczną, która znajduje zastosowanie w różnych grupach wiekowych i w odniesieniu do różnych problemów zdrowotnych. Z terapii tej mogą korzystać zarówno dzieci, młodzież, dorośli, jak i osoby starsze. Szczególnie polecana jest osobom cierpiącym na depresję, stany lękowe, PTSD, demencję, autyzm, ADHD, a także osobom z niepełnosprawnościami fizycznymi i intelektualnymi. Hortiterapia wspomaga rehabilitację po udarach, operacjach, a także proces zdrowienia po urazach psychicznych.
Jak wygląda sesja ogrodolecznictwa?
Sesje hortiterapii mogą przyjmować różne formy, w zależności od potrzeb i możliwości pacjenta. Mogą to być zajęcia indywidualne lub grupowe, prowadzone w ogrodzie, w szklarni lub nawet w pomieszczeniu zamkniętym, wykorzystując rośliny doniczkowe. Typowe zajęcia obejmują sianie nasion, sadzenie roślin, pielęgnację, podlewanie, przesadzanie, a także tworzenie kompozycji kwiatowych czy zielnych. Istotnym elementem jest również obserwacja wzrostu roślin i doświadczanie cyklu życia. Terapeuta dostosowuje zadania do możliwości i potrzeb pacjenta, zapewniając wsparcie i motywację.
Ogrodolecznictwo a poprawa funkcji poznawczych
Hortiterapia ma również pozytywny wpływ na funkcje poznawcze. Praca w ogrodzie wymaga planowania, koncentracji, rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji. Te aktywności stymulują mózg, poprawiają pamięć, uwagę i zdolność uczenia się. Osoby starsze, uczestniczące w zajęciach z zakresu hortiterapii, często wykazują poprawę w zakresie orientacji przestrzennej i zdolności komunikacyjnych.
Wpływ hortiterapii na relacje społeczne
Praca w ogrodzie, szczególnie w grupie, sprzyja nawiązywaniu relacji społecznych i budowaniu poczucia wspólnoty. Wspólne wykonywanie zadań, dzielenie się wiedzą i doświadczeniami, a także wspieranie się nawzajem, wzmacniają więzi społeczne i redukują poczucie izolacji. Dla wielu osób hortiterapia jest okazją do nawiązania nowych znajomości i poczucia się częścią grupy.
Hortiterapia w placówkach medycznych i opiekuńczych
Coraz więcej placówek medycznych i opiekuńczych dostrzega potencjał ogrodolecznictwa i włącza je do swojej oferty terapeutycznej. Ogrody terapeutyczne powstają w szpitalach, sanatoriach, domach opieki społecznej i ośrodkach rehabilitacyjnych. Dzięki temu pacjenci mają możliwość korzystania z dobroczynnego wpływu roślin i ogrodu na co dzień.
Jak znaleźć certyfikowanego hortiterapeutę?
Wybierając hortiterapeutę, warto zwrócić uwagę na jego kwalifikacje i doświadczenie. Najlepiej szukać osób z certyfikatem potwierdzającym ukończenie specjalistycznego kursu lub szkolenia z zakresu hortiterapii. Można również zapytać o referencje od innych pacjentów lub skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Ważne, aby terapeuta miał odpowiednie podejście do pacjenta i potrafił dostosować terapię do jego indywidualnych potrzeb.
Dodaj komentarz